Het etiket

Hoe je was- en reinigingsmiddelen gebruikt, leren mensen vaak spelenderwijs. Toch is het goed om altijd van tevoren het etiket van het schoonmaakproduct te lezen. Fabrikanten geven een gebruiksaanwijzing en/of doseervoorschrift op het etiket. Als er risico op gevaren is, wordt er gevaarsinformatie gegeven. Er staat bijvoorbeeld op of het nodig is om handschoenen aan te doen. Je leest op het etiket dus niet alleen wat je met het product kunt schoonmaken en hoe dat te doseren, maar ook of je rekening moet houden met speciale voorzorgsmaatregelen. Bij het beroepsmatig gebruik van producten is soms extra informatie nodig, bijvoorbeeld over transport en opslag van het product. Dit staat dan in het veiligheidsinformatieblad van deze producten voor de professionele markt. Op het etiket van schoonmaakmiddelen vind je ook informatie over waar sommige mensen mogelijkerwijs overgevoelig op reageren. Zij reageren op deze stoffen doordat ze eerder voor deze stoffen gesensibiliseerd (gevoelig gemaakt) zijn. Meer informatie over het etiket vind je op www.isditproductveilig.nl.

Je kunt op het etiket ook de volgende termen tegenkomen:
• Aantal keren van gebruik
• Vrijwillige symbolen: Charter-logo
• Besparingstips
• Claims
• Keurmerken
• Voelbare gevaarsaanduiding
• Kindveilige sluiting

Het etiket op producten voor de professionele markt bevat wat minder teksten en afbeeldingen.

Wat betekenen de claims op producten?
Door claims laten leveranciers op een korte en krachtige wijze zien waarin zij anders of beter zijn dan hun concurrent. Dit maakt het voor klanten mogelijk om naast prijs, ook andere aspecten van een product mee te wegen bij beslissingen. Een claim moet helder geformuleerd zijn en niet verkeerd begrepen worden.

Daarnaast moet een claim onderbouwd kunnen worden: het moet wel waar zijn. Het vermelden dat een product geschikt is voor het reinigen van een toiletpot is ook een claim. De onderbouwing is dan eenvoudig: het product kan bijvoorbeeld kalk verwijderen. Op het product had ook kunnen staan: krachtig tegen kalk. Veel claims zijn zo geformuleerd, dat het lastig is voor een consument om te controleren of hij klopt. Een voorbeeld van een zo’n claim is “honderd procent ecologisch”. Het klinkt goed maar is nauwelijks te onderbouwen en wordt door de kritische lezer mogelijk niet serieus genomen.

Keurmerken als claims
De markt kent inmiddels talloze keurmerken. De aanvrager van het keurmerk stelt een dossier op. De verlener van het keurmerk toetst vervolgens dit dossier en verleent het keurmerk. De onafhankelijkheid en betrouwbaarheid van een keurmerk zijn afhankelijk van de verlener van het keurmerk. De Europese Commissie heeft de eisen opgesteld voor het ‘Ecolabel’ voor detergenten. Producten en diensten met het Europees Ecolabel zijn geproduceerd met een lagere milieubelasting voor onder meer grondstoffen, energie en watergebruik. De industrie heeft de ‘Charter voor Duurzaam Schoonmaken’ opgericht en wordt door onafhankelijke accountants gecontroleerd. Dit geeft vertrouwen in de claims. Lees meer over dit duurzaamheidinitiatief op onze pagina over duurzaamheid binnen de industrie.

Wetgeving en claims
Claims zijn daarnaast gebonden aan regels. De wetgeving is bedoeld om onwaarheden en misleiding te voorkomen. In de wetgeving voor chemische producten staat dat niet mag worden vermeld dat een product bepaalde gevaarseigenschappen niet heeft. Het is dus verboden op het etiket “niet toxisch”, “onschadelijk”, “niet vervuilend” of “milieuvriendelijk” te plaatsen. Zo hoopt men onduidelijkheid te voorkomen over het gevaar van een product. De eigenschap ‘sensibiliserend’ is ook een officiële gevaarseigenschap.